Turk 6.0

hallooootjes!!

Na een Whatsappberichtje van mijn broer 'komt er nog een reisverslag op de site' toch maar even de tijd nemen voor een nieuw meesterverhaal te schrijven, Turk 6.0 dus!

Over 5 dagen zit ik al weer 2 maanden in Turkije en nogsteeds leer ik elke dag nieuwe dingen. Mijn hele werkritme is zoveel veranderd sinds ik in de Barstreet werk. Overdag hang ik als een zombie op de bank en ben ik tijdelijk(voor 2 weken) even huisvrouw en hondenuitlaatservice,Loes&Robin zijn op vakantie in Nederland. s'avonds rond 8 begint het hele voorbereidings ritueel,ik moet gaan douchen,haartjes doen,hoofd verbouwen met make-up,werkshirt van de waslijn plukken,tandjes poetsen,tas inpakken en we zijn goooood 2 go. Om 21;30 ren ik de deur uit de hoek van de moskee om waar mijn grote vriend Ugur woont. Als ik op tijd ben staat hij hier klaar met de scooter en na een vlugge 'merhaba nasilsin,iyum tessurkeler sene nasilsin' jump ik achterop de scooter en crossen we naar de stad. Onderweg maken we altijd wat mee,moeten we niet 3 kilometer omrijden omdat we politie gezien hebben(niemand heeft hier certificaat maar geen zorgen mam hij rijd supergoed!!) dan moeten we wel stoppen om op het laatste moment nog even geld in te zetten voor een voetbalwedstrijd waar dan weer geld mee gewonnen kan worden. Als we het turkse verkeer weer overleefd hebben wandelen we als koning en koningin door de B-street naar het werk,elke 3 meter moeten we 2 kussen geven en vriendelijk knikken 5 uuuuuur laaaaaaaaater jahoor we zijn op werk:)

Het toeristen seizoen begint langzaam af te lopen,de meeste Nederlanders zijn naar huis,sowieso alle jongeren zijn terug naar huis want de scholen zijn weer begonnen. De ene dag stroomt het vol met mensen en de andere dag zie je meer straat dan mensen wat normaal andersom is! Op werk leer ik elke dag nieuwe dingen van het bar-vrouw-vak, van de week heb ik mijn eerste avond als barvrouw gehad en me prima vermaakt er zaten verschillende soort mensen aan mijn bar waaronder 3 turken die me alle3 aan het versieren waren en dit niet doorhadden van elkaar,je kan begrijpen dat ik helemaal in een deuk lag achter die bar! Turk 1 gebruikte zijn telefoon om een vertaalprogamma te gebruiken en liet me steeds iets in het 'engels' lezen,dit was zo slecht vertaal vanuit het turks dat ik steeds maar vriendelijk knikte en deed of ik het druk had. Turk 2 zat in het midden van de bar en komt al weken bijna iedere avond,het is een danser met lang haar, hij lijkt een beetje op tarzan maar dan ECHT de apenversie! tarzan zegt gemiddeld zo'n 10 x op een avond ' i lof joeeeeeeee' of 'seni seviyorum' wat allebij moet betekenen dat ie gek op me is,zolang hij voor 100 lira per avond blijft drinken? geen probleem zeg jij maar lekker i love you tegen me haha! Turk 3 is nieuw ik heb hem nog maar 1 x eerder gezien en hij is altijd met 2 jongens die allebij engelse 'girlfriends' hebben dit houdt in ze hebben 1 week seks,de meisjes betalen alle drankjes en na een week komt de volgende lading zeekoeien.Maar turk 3 is een beetje het sukkeltje dus die dacht laat ik de barvrouw anders even versieren met mijn uitstekend vloeiende engels.. not! Om half 2 komt mijn baas binnen lopen en die heeft heel snel door waarom de bar vol zat en bedacht dat ie wel wat grappigs wist te doen, hij trekt me achter de bar vandaan zwiept me 5 keer in dirty dancing film-moves in de rondte en geeft me een kus op men wang en loopt tevreden terug naar buiten. Voor als ik nog aandacht te kort kwam was dit nu opgelost hahaha. Ondanks het feit dat bijna elke turk hier op me valt en dat geweldig zou moeten voelen vind ik het soms best tegenvallen. In nederland is het normaal als een jongen en een meisje vrienden zijn maar hier kennen ze dat niet dus ben ik nogsteeds het stukje vlees en zijn de jongens de leeuwen,lees ik ben het ENIGE stukje vlees in de barstreet..rennen dus voor de leeuwen. Het blijft onlogisch dat je eigen collega's je gewoon proberen te versieren terwijl je aan het werk bent: ' ik dacht eerst dat je engels was ofzo maar toen zag ik je bil toen dacht ik hmm jij bent vast nederlands' een goeie vriendschap zit er hier dus niet in,behalve met Can! Can en ik hebben echt een broer zus band we fietsen vaak samen naar huis en ook komt hij vaak op werk even hallo zeggen en vragen of ik om half 4 met zijn vrienden en hem wat wil eten of meteen naar huis ga,ik hou het dus maar op 1 vriend:)

Behalve dat bijna alles super is hier zijn er helaas ook minder leuke dingen gebeurd. Vorige week was ik heel ziek! Al dagen had ik last van koorts en ik wist niet wat het was ik voelde me verder niet ziek. Na 4 dagen kreeg ik keelpijn en voelde ik s'ochtends iets in mijn keel en besloot even met een lampje in mijn keel te schijnen en ontdekte daar een soort wondje zwart met geel. Nadat ik Tuncay en Loes even als zuster en arts heb laten kijken moest ik meteen naar de dokter(dokter en ziekenhuis is hier standaard in 1 gebouw). Loes wilde gelukkig met me mee dat was ook nog eens ideaal als tolk. De dokter keek in mijn keel en schudde zijn hoofd 'not good'. Ik zit kaarsrecht op het doktersbedje en de steriele lucht en het slechte engels maakt me vreselijk zenuwachtig. Na een paar minuten word ik verplaats naar het ziekenhuis en moet ik op een bed liggen. De zuster komt aan en zegt iets in het Turks tegen Loes en voordat ze het kon vertalen zat er al een naald in men arm,tuuuurlijk geen probleem mevrouwtje. eerst werd er bloed in een buisje gedaan en naar het lab gebracht en toen kreeg ik een infuus. Nadat ik 5 minuten in zenuwen heb geluisterd naar het turks/chinese gesprek krijg ik dan eindelijk de vertaling: ik heb een ernstige bacteriële infectie in mijn keel wat snel behandeld moet worden omdat mijn luchtgat steeds smaller wordt en ademhalen anders lastig wordt. Conclusie? een uur aan een infuus liggen en allerlei pillen en keelspray's nemen. WAAAATTT een uur stilliggen? die vrouw is niet goed zeker! geeen tv?? oke ik voel me verwend nu na een 'owja ik ben in Turkije in een slecht,oud ziekenhuis'-momentje ga ik toch maar braaf stil liggen..Na 5 minuten besluiten loes en ik even te kijken of we het tempo van het infuus wat konde opvoeren en draaide aan het schijfje,tjaakkkaaaaa hij druppelt sneller!!! helaas had de zuster dit snel door en deed het schuifje weer terug.. na een kwartier had ik het hele hokje al gezien,ik had al op mijn bed gestaan om op mijn tenen uit het raampje te kunnen kijken,ik had al in alle laatjes gekeken wat er voor enge tangen en dingen in lagen en ik had zelfs al met mijn engelse buurvrouw gepraat die gevallen was tot ik de zuster hoorde,reeenneeeeeeeen met die stok met infuuszakje en terug met bed in, 'wat fijn dat ze zo goed stil ligt ze ziet eruit als iemand met veel energie als je met 40 graden koorts nog zo helder en energievol overkomt en nog fietst' nadat Loes dit vertaald had en de zuster weg was hebben we 10 minuten in de slappe lach gelegen,gelukkig zo gaat de tijd wel snel! Uiteindelijk kon ik gaan betalen,400 lira WAAAAT? even voor de nederlanders onder ons: 160 EURO voor een uurtje hoppaaaa die zijn binnen,kut turken! Nadat ik bij de apotheek ben geweest en weer een paar-dagen-salaris kwijt ben aan pillen kan ik eindelijk naar huis. ik verlangde zo naar mijn bed en voelde me zoooo ziek en na een uur in mijn bed geslapen te hebben werd ik wakker met het idee 'jaaaa ik ga werken zo' 5 discussies en 2 uur verder mocht ik dan toch gaan van Loes en ging ik met de bus naar werk. De deal was niet teveel doen,veel drinken,niet roken en de baas me met de auto naar huis laten brengen. NIET ROKEN? owja dat had de dokter ook nog gezegd, zolang de antibiotica-kuur duurt absoluuuuut niet roken! Oke Marit daar gaaaaat je leven zoek maar een nieuw leven. Inmiddels zijn we 11 dagen verder,ben ik weer bijna 100% fit,zijn de wonden in mijn keel weer helemaal weg en ben ik nogsteeds gestopt met roken!!

En nu? nu is het alweer 9 september, ben ik nogsteeds niet bruin en mis ik jullie allemaal!! dikke kus en knuffel vanuit het nogsteeds warme turkije!!x